vrijdag 16 mei 2014

Hormonenwolk

Dit is zo'n geweldig ontroerend filmpje, over een poes die eendenkuikens adopteert op het moment dat ze net bevallen is van haar eigen kittens. Het feit dat de poes net bevallen was toen de kuikens voorbij waggelden heeft ervoor gezorgd dat deze poes de kuikens niet als maaltijd, maar als uitbreiding van haar gezin zag.
Moeder Poes ontfermt zich over Eendjes



Ik wil dit hier delen omdat het voor mij de ongelooflijke kracht van de oxytocinepiek na een bevalling aangeeft. Deze moeder adopteert in haar hormonenwolk iets wat ze normaal op zou eten. Prachtig trucje van de natuur, die oxytocine, het laat ons in no-time verliefd worden en hechten aan onze baby.
Er is ook een keerzijde. Mensen kennen het verschijnsel om in die hormonenwolk opeens de dokter, de zuster, de verloskundige te bedanken. 'Zonder jou had ik het nooooit gered'. Dat diezelfde persoon de bevalling eigenhandig een eind om zeep hielp en geheel onterecht de heroïsche credits toegewezen krijgt, op het moment zelf zien we het niet. Midden in de oxytocinewolk houden we van iedereen en alles om ons heen, en kritisch denken, het is er het moment niet voor.
6 weken later zie je je verloskundige of gynaecoloog voorlopig alweer voor het laatst. Terwijl de echte reflectie, het nadenken, het een plekje geven van alles wat er is gebeurd vaak pas later in het eerste jaar een plekje begint te krijgen. En de heldenstatus van degene die bij de bevalling was, het brokkelt heel langzaam af. Bevallen vrouwen binnen 6 weken vragen om hun feedback, het is niet redelijk. Niet als je niet de mogelijkheid hebt om hier een jaar, of misschien zelfs 3 of 5 jaar later nog eens opnieuw feedback over te geven.

Jolanda



Heb jij ook een verhaal over feedback geven aan je verloskundige / gynaecoloog, of een andere bijdrage voor dit blog? Stuur jouw blogpost dan naar actie@geboortebeweging.nl

Teken ook de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg': http://petities.nl/petitie/geef-de-zwangere-een-stem-in-de-geboortezorg

Lees hier de oproep voor Moeders in Actie, en hier de achtergronden.

dinsdag 6 mei 2014

In vrijheid zwanger zijn en bevallen

Gisteren was het bevrijdingsdag. In vrijheid leven betekent ook in vrijheid zwanger zijn en bevallen. Als zwangere heb je o.a. te maken met vrouwenrechten en patiëntenrechten, maar bovenal: mensenrechten! Wij vroegen moeders: wat is voor jou in vrijheid zwanger zijn, wat betekent voor jou in vrijheid bevallen? 

In vrijheid zwanger zijn is...
In vrijheid zwanger zijn is genieten.
In vrijheid zwanger zijn is genieten van het wonder van het leven.
In vrijheid zwanger zijn is luisteren naar de binnenkant, in plaats van de buitenwereld.
In vrijheid zwanger zijn is de zwangerschap mogen doorlopen zoals jij, de zwangere, dat wil.
In vrijheid zwanger zijn betekent zwanger zijn met zorg die mij omringt zodat het beschikbaar is als ik het nodig heb, maar pas op dat moment wordt ingezet, en niet voor de zekerheid.
In vrijheid zwanger zijn betekent dat zwanger zijn niet als een medische aandoening wordt beschouwd, maar als iets natuurlijks en iets heel moois.
In vrijheid zwanger zijn betekent in je kracht kunnen staan.
In vrijheid zwanger zijn, is weten dat je zelf je eigen keuzes maakt.
In vrijheid zwanger zijn, betekent vrij zijn in mijn eigen keuze, op basis van eerlijke en objectieve informatie van de hulpverleners om mij heen, en vrij van angsten en overtuigen van de hulpverleners en van mijzelf.
In vrijheid zwanger zijn is eigen keuzes kunnen maken in hoe je de zorg en controles vormgeeft en wat je wel en niet wil.
In vrijheid zwanger zijn is niet bang gemaakt worden door uit te gaan van risico's, en complicaties, maar vertrouwen hebben in het vrouwenlijf en wat het kan.
In vrijheid zwanger zijn betekent eerlijke informatie krijgen om in alle vrijheid de keuzes rondom zwangerschap te maken die bij jou, je gezin en de situatie passen. 
In vrijheid zwanger zijn is zwangeren hoe ik zelf wil, zonder "maren".
In vrijheid zwanger zijn, is ook de keuze mogen maken een zwangerschap af te breken.
In vrijheid zwanger zijn, is het recht om zonder druk of pressie nee te zeggen tegen onderzoeken die ik niet wil.



In vrijheid bevallen betekent...
In vrijheid bevallen betekent zelf verantwoordelijk zijn.
In vrijheid bevallen is bevallen op de plek waar je je vrij voelt.
In vrijheid bevallen betekent eigen keuzes kunnen maken met betrekking tot thuis- of ziekenhuisbevalling.
In vrijheid bevallen is zelf de baas zijn, en de omgeving ten dienste van jou hebben. 
In vrijheid bevallen betekent bevallen op basis van vertrouwen. 
In vrijheid bevallen betekent op geen moment je zelfbeschikkingsrecht verliezen, niemand mag dat van je afnemen, onder geen enkele omstandigheid. 
In vrijheid bevallen betekent in vertrouwen, kracht en rust je eigen koers varen.
In vrijheid bevallen betekent dat ik kan en mag bevallen waar, met wie en wanneer mijn lichaam en mijn kindje eraan toe zijn en niet voor de zekerheid daar, met wie en wanneer een ander dat besluit. 
In vrijheid bevallen is dat de arts/verloskundige naar mij luistert, en niet strak het protocol volgt en met verklaringen aankomt. 
In vrijheid bevallen betekent dat vrouwen kunnen kiezen waar ze het liefste bevallen, omdat rust en vertrouwen nou eenmaal het belangrijkste zijn tijdens een bevalling.
In vrijheid bevallen betekent in je kracht kunnen staan. 
In vrijheid bevallen betekent alleen worden aangeraakt wanneer je hiermee instemt.
In vrijheid bevallen is vrij zijn in mijn eigen keuze, op basis van eerlijke en objectieve informatie van de hulpverleners om mij heen, en vrij van angsten en overtuigen van de hulpverleners en van mijzelf.
In vrijheid bevallen betekent bevallen zonder uitspraken als "je moet" of "je mag niet" en zonder emotionele pressie zoals de "dode-baby-kaart" of "AMK-kaart". 
In vrijheid bevallen is vertrouwen in fysiologie en al haar variaties, ook als het anders gaat dan volgens het boekje, aangezien geen vrouw hetzelfde is.
In vrijheid bevallen is respect krijgen van hulpverleners en die dus uitvoeren. 
In vrijheid bevallen betekent eerlijke informatie krijgen om in alle vrijheid de keuzes rondom geboorte te maken die bij jou, je gezin en de situatie passen. 
In vrijheid bevallen is mijn baby op een wereld zetten waarvoor ik geen angst heb, en die ik hem/haar met alle liefde en plezier gun te ontdekken. 
In vrijheid bevallen is af te meten aan het ontzag dat er is voor de vermogens van de vrouw zelf. Hoe meer we aan de wetenschap of de techniek toeschrijven, hoe beperkter die vrijheid - en hoe armer de wereld. 
In vrijheid bevallen betekent bevallen hoe en met wie ik zelf wil, zonder "maren".
In vrijheid bevallen betekent dat je me niet dwingt in bed te blijven liggen als ik dat zelf niet wil. 
In vrijheid bevallen betekent dat ik ook bij een medische indicatie in mijn eigen gekozen houding of in bad kan bevallen. 
In vrijheid bevallen betekent dat je mijn toestemming vraagt voor je me wilt verdoven of een knip wilt zetten.
In vrijheid bevallen betekent dat mijn nee écht nee is, altijd, ook als je NU een knip wilt zetten of een keizersnee wilt doen. 
In vrijheid bevallen betekent dat ik ervoor mag kiezen met een medische indicatie thuis te bevallen, ook als jij als zorgverlener mijn keus niet begrijpt.
In vrijheid bevallen betekent dat je me respectvol behandeld, en niet tegen me schreeuwt als ik niet pers op de manier zoals jij dat wenst.


Alexandra, Aziema, Caroline, Céline, Cristel, Irene, Jessica, Jolanda, Joop, Laura, Magdeleen, Maria Anna, Mirjam, Natalie, Rebekka, San, Simone, Suzanne, Teddy

Kon jij in vrijheid zwanger zijn en bevallen? Werden jouw rechten geschonden tijdens je zwangerschap en bevalling? Laat het ons weten en mail naar actie@geboortebeweging.nl
Teken de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg': http://petities.nl/petitie/geef-de-zwangere-een-stem-in-de-geboortezorg

zondag 4 mei 2014

Jip en Janneke

Deze week zette het CPZ een lange brief met drie leidraden op hun website, deze brief is namens het CPZ naar minister Schippers van VWS gestuurd. 

Vandaag een kort blogje. Ik houd het bij de definitie van Integrale Zorg volgens het CPZ. Niet dat daar geen pagina's vol over geschreven kunnen worden, maar eigenlijk heeft het geen uitleg nodig. Eindelijk, na maar liefst bijna 3 jaar, is het het CPZ gelukt om een definitie van Integrale Zorg op papier te krijgen. En wat staat er dan? Lees en huiver:
"De term “Integrale (Geboorte) Zorg” staat voor het streven naar oriëntatie op de zorgvraag van de zwangere, waarbij door een constante evaluatie van de kwalitatieve uitkomsten en de cliëntervaringen de zorg kwalitatief beter, effectiever en doelmatiger wordt. Door uit te gaan van het perspectief van de zwangere en de beschikbare evidence-based kennis wordt de fragmentatie van het huidige aanbod georiënteerde zorgstelsel voorkomen en wordt continue, gecoördineerde en kwalitatief goede zorg geleverd. Van belang voor integrale zorg is dat de betrokkenen in planning, financiering en het verlenen van diensten een gedeelde visie hebben, gebruik maken van gecombineerde processen en mechanismen, waarbij verzekerd wordt dat het perspectief van de zwangere altijd centraal staat."  


Begrijp jij wat hierboven staat? Zou minister Schippers écht snappen wat er staat? Zou Chiel Bos, de "onafhankelijk" voorzitter van het CPZ deze definitie begrijpen? Snapte het NPCF, de organisatie die de belangen van moeders in het CPZ schijnt te vertegenwoordigen, wat hier stond voor ze akkoord gingen met het versturen van deze leidraden? Is er een gynaecoloog, verloskundige, ach, iemand in Nederland die weet wat deze tekst concreet betekent? Is er iemand die kan uitleggen hoe dit de babysterftecijfers, waar het ooit allemaal om begonnen is, gaat verbeteren? Als zulke vaagtaal de leiding moet geven aan de geboortezorg in Nederland, als dit het resultaat is van 3 jaar puzzelen, en miljoenen euro's wat er in het CPZ gepompt is, blijft er niets anders over dan op zijn Jip-en-Janneke's concluderen dat het verspilde moeite is. 




Jolanda

Teken ook de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg': http://petities.nl/petitie/geef-de-zwangere-een-stem-in-de-geboortezorg 
Heb je een bijdrage voor dit blog? Stuur jouw blogpost dan naar actie@geboortebeweging.nl

zaterdag 3 mei 2014

Ontschotten - dat moet toch beter kunnen?!

Ontschotten - dat moet toch beter kunnen?!

Binnen de geboortezorg komt het woord 'ontschotten' regelmatig voorbij. Nu is er nog een verloskundige voor de gezonde zwangere (de eerste lijn), een streekziekenhuis met klinisch verloskundigen, arts-assistenten en gynaecologen voor de zwangeren met een veelvoorkomend 'hoog risico' (de tweede lijn), en een academisch ziekenhuis met dezelfde klinisch verloskundigen, arts-assistenten en gynaecologen voor hele specialistische zorg (de derde lijn).

In het kader van een betere samenwerking gaan er stemmen op om te 'ontschotten'. De verschillende lijnen moeten wegvallen, want dit zou de zorg voor zwangeren ten goede komen. Er lopen al wat proefjes mee, in de praktijk betekent dit in deze pilots bijvoorbeeld 1 gezamenlijk dossier bij de verloskundige en gynaecoloog, en bijvoorbeeld een gezamenlijke intake. Op die manier val je als zwangere al onder de gezamenlijke verantwoordelijkheid van verloskundige en gynaecoloog, zijn al je gegevens bekend bij de andere zorgverlener (moeten we dat eigenlijk wel willen?), en zou een eventuele overdracht van zorg prettiger verlopen. Maar wordt de zorg hier wel daadwerkelijk beter en prettiger van? 


De meeste zwangeren hebben te maken met zorg van grote verloskundigenpraktijken (3 verloskundigen of meer). Een groot deel van de zwangeren krijgt ergens onderweg te maken met overdracht van zorg naar het ziekenhuis, soms al tijdens de zwangerschap, soms pas tijdens de bevalling. Eenmaal onder zorg van deze tweede of derde lijn word je als zwangere overgeleverd aan een groot aantal zorgverleners. Het is vrij standaard dat je elk spreekuur een andere verloskundige, arts-assistent of gynaecoloog treft.

In grote verloskundigenpraktijken is het een verrassing wie er dienst heeft op het moment dat je bevalt, soms heb je deze verloskundige maar 1 x op het spreekuur gezien. In het ziekenhuis is de kans groot dat je de dienstdoende verloskundige of arts-assistent op het moment dat je bevalt nooit eerder hebt ontmoet. Ook de verpleegkundige of kraamverzorgster zijn vrijwel altijd nieuwe gezichten. Krijg je in je bevalling te maken met overdracht van dienst, of overdracht naar het ziekenhuis (of allebei!), dan neemt het aantal zorgverleners tijdens je bevalling snel toe. 8 verschillende mensen die langskomen, waarvan je er 6 nooit eerder hebt ontmoet, is geen ongewone situatie. 


Wat betekenen zoveel onbekende gezichten, en steeds weer nieuwe mensen voor barende vrouwen? Weer moeten omschakelen naar een andere verloskundige, de vierde persoon die meldt (in plaats van vraagt) dat ze een vaginaal onderzoek gaat doen? Weer mensen die je alleen laten op de verloskamer, terwijl je zo graag iemand wilt die je door de weeën sleept. Welk effect heeft dit op je gevoel van veiligheid, wat een vereiste is om de baringshormonen hun werk te laten doen?


Anders kijken naar ontschotten

Ontschotten op de voorgestelde manier gaat aan deze situaties niets veranderen. Terwijl uit verschillende onderzoeken is gebleken dat kleinschalige zorg en continue begeleiding tijdens de bevalling niet alleen het aantal overdrachten naar het ziekenhuis, maar ook het aantal medische interventies sterk doet afnemen. Daarnaast blijkt dit voor moeders een enorme meerwaarde te hebben op de manier waarop zij hun bevalling beleven. Juist die ervaring van het life-event wat een bevalling is, wordt enorm onderschat en onderbelicht door bijvoorbeeld het CPZ, terwijl ondertussen jaarlijks meer dan 2000 vrouwen een posttraumatische stressstoornis oplopen tijdens hun bevalling. 9 % van de vrouwen kijkt terug op hun bevalling als een traumatische ervaring. Maar deze cijfers lijken er niet toe te doen als het gaat om 'betere zorg voor moeder en kind'.

Als er ontschot moet worden, waarom dan niet elke moeder haar eigen team van hooguit 2 verloskundigen geven? Waarbij deze verloskundigen, ook als er overdracht naar de gynaecoloog nodig is tijdens de zwangerschap, toch in contact blijven? Wat als jouw eigen verloskundige bij je komt tijdens de bevalling, en bij je blijft, ook als de bevalling langer dan 8 uur duurt, of je wordt overgedragen aan de zorg van het ziekenhuis tijdens de bevalling? 

In het ziekenhuis wordt de zorg veelal overgedragen aan een andere verloskundige, de klinisch verloskundige, maar waarom wordt het verschil tussen de verloskundige thuis, en die in het ziekenhuis niet weggehaald? Zou het niet veel beter zijn de opleiding met een jaar uit te breiden zodat élke verloskundige ook in het ziekenhuis je bevalling kan begeleiden bij indicaties als pijnstilling, inleiden of bijvoorbeeld meconiumhoudend vruchtwater? Is er dan onverhoopt toch nog een gynaecoloog nodig tijdens je bevalling, dan heb je in ieder geval jouw eigen vertrouwde vroedvrouw bij je, dezelfde die je eerder zag op het spreekuur, en later weer zult zien in het kraambed. Die jou kent, die op de hoogte is van jouw angsten en wensen, degene bij wie je je vertrouwd en veilig voelt. Onmogelijk? Welnee, in landen als Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië wordt al jaren op deze manier gewerkt. 

Daadwerkelijk goede zorg voor zwangeren, écht de cliënt centraal, vraagt méér, maar vooral op een andere manier kijken naar de zin en onzin van ontschotten. Dat het CPZ, de KNOV en NVOG, maar vooral het NPCF zich voor dergelijke zorg niet hard maken, is mij als moeder een groot raadsel. 


Teken ook de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg': http://petities.nl/petitie/geef-de-zwangere-een-stem-in-de-geboortezorg   
Wil je meeschrijven op dit blog? Stuur jouw blogpost dan naar actie@geboortebeweging.nl 

vrijdag 2 mei 2014

Vrouwen, word wakker!

Vrouwen, word wakker!

Eigenlijk snap ik er niets van dat niet méér vrouwen het hele gedoe in de geboortezorg meer ter harte nemen. Misschien heb je (nog) geen kinderen, of (allang) gehad. Maar mensen, dit gaat over vrouwenrechten, over hoe vrouwen zelf keuzes maken, aangaande hun lijf, hun kind.

WAAROM denken we collectief in Nederland 'dat het allemaal wel meevalt', dat 'iedereen toch het beste voor heeft met de zwangere' en nog erger 'dat er toch ook zwangeren zijn die niet de juiste keuzes maken'. BAH wat een belerend stelletjes Hollandse wijsneuzen zijn we toch. De beste stuurlui staan al wal en weten vooral voor de ander wat het juiste is om te doen.

Gatver. Ik heb er schoon genoeg van. Helaas is er geen enkel ander land waar het qua bevallen beter gesteld is dan hier. Want naast de koppige starheid van een deel van deNederlanders hebben we ook een aantal geweldige eigenwijze mensen rondlopen. Dat dan weer wel.

En toch. Waarom is het zo dat vrouwen elkaar hierin dan vervolgens weer niet steunen? 'Ik ben het wel eens met het idee erachter, maar de toon waaróp moet anders'. 'Zo jaag je iedereen tegen je in het harnas'. 'Te emotioneel'. 'En de arme gynaecologen moeten het altijd maar ontgelden'. REDELIJK moet je zijn, tot je erbij neervalt en intussen de wereld om je heen instort.

Want een emotionele, kwade vrouw - dat is het ergste wat er is. Hysterie was een ziekte die bedacht was door de heren medici. Lees en huiver: http://en.wikipedia.org/wiki/Hysteria. Mysogynie is al duizenden jaren oud. En de patriarchale betutteling van de vrouw in onze genen verankerd.

Nu, ik ben het zat. Emotioneel en kwaad ben ik. Al een hele tijd. En ik roep alle vrouwen op om op te staan, voor zichzelf, haar zusters, haar dochters, kleindochters. En ik roep alle mannen op die vrouwen eren en liefhebben om voor hun vrouw, zuster, vriendin, dochter, kleindochter op te staan.

Het lijkt een klein iets, het tekenen van een petitie, en toch, het laat zien dat je erom geeft. We hebben nu 6000 handtekeningen, dit zouden er minimaal 60.000 moeten zijn. Of eigenlijk 6 miljoen.

Iedereen is geboren uit een moeder, zou jij niet willen dat die gebeurtenis het mooiste, meest bekrachtigende moment van haar leven zou moeten zijn? En een vrouw die gelooft in zichzelf, in haar lichaam, is dat niet de beste basis voor 'goed moederschap'? En een vader die zijn partner in haar kracht ziet baren, is dat voor hem en het gezin niet ook van belang? Zou 'het systeem' er niet op ingericht moeten zijn dat dit mogelijk gemaakt wordt? Dat elke zorgverlener zich dáárvoor inzet, de beste bevalervaring mogelijk voor de vrouw, in belang van haar zelf, haar transformatie naar moeder, in het belang van de gezinsvorming, en daarom, vooral, in het belang van het kind?

Joyce

Teken ook de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg': http://petities.nl/petitie/geef-de-zwangere-een-stem-in-de-geboortezorg   
Wil je meeschrijven op dit blog? Stuur jouw blogpost dan naar actie@geboortebeweging.nl  

donderdag 1 mei 2014

Birth is Empowering!

Birth is Empowering!


De week van 18 t/m 25 mei is de jaarlijks terugkerende International Week for Respecting Childbirth. Tijdens deze week wordt door ENCA in veel Europese landen aandacht gevraagd voor het geboorteproces. Het thema van dit jaar is 'Birth is Empowering'. 

Dit jaar zal stil gestaan worden bij de kracht van het geboorteproces, de bewustwording van vrouwen dat zij op eigen kracht kunnen bevallen, en de toenemende medicalisering van de bevalling. 

ENCA Nederland organiseert op 18 mei een frozen flashmob, waarbij iedereen letterlijk stil staat. Zo willen de deelnemers aangeven stil te staan bij de kracht van vrouwen, en dat ze NIET willen meebewegen met de medicalisering van het geboorteproces. 



Wil jij mee stil staan, wens je jezelf of je (klein)dochter nog keuzevrijheid wat betreft geboortewensen, doe dan mee met ENCA Nederland en kom op zondagmiddag 18 mei a.s. naar het Museumplein in Amsterdam. 


Tussen 14:00 en 15:00 uur verzamelt iedereen die meedoet zich aan de kant van het Rijksmuseum, bij I AM sterdam. De ENCA-leden zijn te herkennen aan hun gele ballon, en daar kun je als je mee doet een t-shirt ophalen met de opdruk 'Birth is Empowering'. Je bent van harte welkom om deze tekst ook op een vel papier, een vlag, bord of spandoek mee te nemen van huis! 

Even voor 15:00 uur zullen alle deelnemers zich verspreiden op het Museumplein. Klokslag 15:00 uur zal de frozen flashmob beginnen, waarbij iedereen 5 minuten in dezelfde houding stil zal blijven staan. Deze frozen flashmob zal worden gefilmd en op de social media worden verspreid. Ook Moeders in Actie zullen aan deze flashmob deelnemen, en we hopen dat JIJ dat ook zult doen! 

Meer informatie lees je op de website van ENCA of op het evenement op Facebook. We zien je graag op 18 mei!



Al meer dan 6000 mensen hebben de petitie 'Geef de zwangere een stem in de geboortezorg' getekend. Teken hem hier, of vraag een papieren versie van de petitie aan via actie@geboortebeweging.nl  Wil je mee schrijven op dit blog? Je inbreng is zeer welkom! Mail jouw blogpost dan naar actie@geboortebeweging.nl