De afgelopen tijd heb ik de ontwikkelingen rondom Moeders in Actie gevolgd, o.a. via het twitteraccount van de GeboorteBeweging (@gebbew). Ik vind het interessant om de discussies te volgen, die mij ook weer aanzetten tot nadenken en het vormen van mijn eigen mening.
Een van de uitspraken die op twitter langs kwam was 'de zwangere bestaat niet'. En dat is natuurlijk zo. Zo veel mensen, zo veel wensen. Maar waar alle zwangeren volgens mij universeel in zijn is hun wens voor (en recht op) autonomie. Autonomie in (medische) ethiek, geneeskunde en psychologie, zo verteld Wikipedia, slaat op het recht of de mogelijkheid van een mens of patiënt om zelf te bepalen wat er met hem/haar moet gebeuren. Soms lijkt het alsof het in de discussie gaat om het recht om thuis te bevallen of het recht op een natuurlijke bevalling. Maar daarmee doet men de discussie te kort. Het gaat om het recht om zelf te kunnen bepalen wat je wel en wat je niet wil. Of dat nou een natuurlijke thuisbevalling is of een keizersnede op verzoek.
Om die keus te kunnen maken, is het noodzakelijk om over informatie te beschikken. Dat we voorgelicht worden over de voor- en nadelen van álle mogelijke opties, ook als dat in de ogen van de zorgverlener slechte opties zijn. Dat lijkt misschien een open deur, maar uit recent onderzoek blijkt dat zorgverleners geneigd zijn slechts 1 optie te geven. Namelijk de optie die in hun ogen het beste is. Alleen jíj kunt zelf beslissen wat voor jou de beste optie is. Niet voor niets bestaat Evidence Based Medicine (EBM) niet alleen uit bevindingen uit wetenschappelijk onderzoek (rechtsboven in het plaatje), maar ook uit de ervaringen van de zorgverlener (linksboven) en de waarden en verwachtingen van de cliënt/patiënt (onder).
En laten we niet vergeten dat het leven niet zonder risico's is. Dat geldt ook voor bevallen. Het doel van het geven van volledige informatie is niet het kunnen kiezen voor de optie die risicoloos is, maar het kunnen kiezen voor de optie die in de ogen van de moeder het meest acceptabele risico heeft. In het medisch contact staat hierover een mooi artikel.
Op twitter las ik: "@gebbew Jullie dragen uit dat alleen de vrouw mag/kan beslissen wat goed voor haar is. Sommige vrouwen kunnen en willen dat niet."
Persoonlijk kan ik me daar weinig bij voorstellen. Wie weet er nou niet wat er goed voor hem/haar zelf is. Wellicht dat het niet altijd makkelijk is daar zelf een keus in te maken, maar ik denk ook dat dat te maken heeft met of en hoe men voorgelicht wordt. Als je alle informatie zelf moet opzoeken en alles zelf moet uitpluizen, dan kan de klus wel eens te groot zijn. Dan zegt je misschien: 'ik vind het wel best, ik kies wat de zorgverlener mij aanraadt'. Ik vind dat de zorgverlener dan steken heeft laten vallen. Die moet de vrouw in begrijpelijke taal voorlichten over de mogelijkheden. Daarbij maakt het niet uit of je nou een zogenaamde hoog opgeleide vrouw bent of zogenaamd laaggeschoold. Zelf een keuze maken wil niet zeggen dat je het allemaal alleen moet uitzoeken en dat je je niet mag laten adviseren. Maar ik vind dat een zorgverlener in eerste instantie informeert en slechts op verzoek van de cliënt adviseert. Er is een mooi hulpmiddel om je eigen keuzes te kunnen maken. Het is bedoeld om te overdenken of een voorgestelde ingreep of behandeling is wat jij wil. Je kunt het onthouden door het woord BRAINS. Het staat voor 6 vragen:
Benefits: Wat zijn de voordelen, wat willen we hiermee bereiken?;
Risk: Wat zijn de risico's. Welke andere interventies hangen hier mee samen?;
Alternatives: Wat zijn de alternatieven?;
Intuition: Klinkt het logisch? Heb je meer informatie nodig of wellicht een second opinion?;
Nothing: Wat als we niets doen? Of een poos wachten voordat we beslissen?;
'Scuse me: 'Sorry' wil je ons/mij even alleen laten om te overleggen en te beslissen?
Keuzevrijheid gaat dus iedereen aan. En daarmee zijn Moeders in Actie en de petitie dus voor iedereen. Omdat we allemaal de mogelijkheid moeten kunnen hebben om zelf te beslissen. Dat moet niet afhangen van de zorgverlener die we, toevallig of zorgvuldig uitgezocht, treffen. Het moet verankerd zijn in de zorgverlening. En daarom steun ik #moedersinactie en de petitie. Jij ook?
Esther
Wil jij net als Esther meeschrijven op dit blog? Je inzending is van harte welkom op actie@geboortebeweging.nl!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten